Kitapta çocuklar için eğitici şiirler yer almaktadır. İlk şiiri “ithaf” da “Yuva” adlı okulun öğrencilerine seslenmektedir.

“İthâf”

“Yuva şefkat yuvasıdır,
Bir marifet yuvasıdır;
Sev yuvanı orada sen
Kardeşlerinle koşarak.
Ötüşerek, oynaşarak,
Öğrenirsin -öğrenmeden
Nedir zahmet, nedir keder-”

Burada, çocuğa verilen öğüt; okulunu sevince, fazla zorlan­madan güle oynaya çok şey öğrenebileceğidir.

“Hediye”
Küçük bir kızın ağzından ablasının verdiği hediye anlatılmak­tadır:
“Beni ablam sever ancak,
Böyle başka kim anacak?
Melek ablacığım benim;
Sen benimsin, ben seninim ! ”

“Umacı”
Bu şiirde, batıl inançlardan, cinlerden ve perilerden korkma­nın boş olduğu anlatılmaktadır. Şermin’in Abi’si ona bir oyuncak kutusu getirir ve örnekleri İle gerçekleri Öğretir:
“O gün korkmamaya yemin
Etti: artık yalan dolan
Çarşamba karılanndan.
Cadılardan titremiyor;
Hep kutuda onlar! diyor.
Aklı başında insanlar
Yalnız fenalıktan korkar”

Muhallebim ve Mektebim:
Burada anlatılan çocuk muhallebiyi çok sevmektedir. Ancak, okul ona dünyayı tanıttığı, bilgiyi öğrettiği için tercihini okuldan yana yapar:

Sizin olsun muhallebim…
Bana yetişir mektebim ! ”
■ ■ ■
“Keman”
Anlaşılan o ki, şair kemanı diğer müzik aletlerinden daha fazla sevmektedir. Bu nedenle, küçük çocuğun ağzından keman sevgisini işlemiştir:

Bana ağabeyim gibi,
Tesir eden keman sesi…
Bazı ağlar İçin için,
Bazı gülmekten kırılır..
Hepsinin de güzel sesi Do,
re mi, fa-fa, sol, lâ, si
Kulaklarımda nağmesi”

Şair, çocuklara vatan sevgisi vermeyi de ihmal etmemiştir:

Vatan, öksüzler anası
Yaşatırsak, bir o yaşar
Yaşasın tâ haşre(kıyamete) kadar ! ”

Bahara özlem, çiçeklere sevgi örneği:

Gelin yüzlü papatyalar,
Altın gözlü papatyalar.

Rüzgâr eser kah o
yana, Kah bu yana hep
beraber, Dalga dalga
eğilirler; Ferah
verirler insana Güler
yüzlü papatyalar, Altın
gözlü papatyalar.”

Yine aynı doğa sevgisi:

“Kuşlarla”

“Kuşlar uçar, ben
 koşarım; Onların
 kanatları var, Benim
kanatlarım kollarım.
Kuşlar kanadım çırpar,

Aynı sevgi, yukarda kuşları ve papatyaları anlatıyordu, bu­rada da kedisini:

“Rengin”

Rengin demek renkli demek;
Benim kedim de üç renkli,
Hem de benekli, benekli,
Sarı kedim, siyah kedim, beyaz kedim
Adı ‘Rengin’ olsun dedim”

Aşağıdaki şiirde, çocukların geçmişe göre çok fazla imkânla­ra sahip olmalarının, kendileri için ne kadar büyük bir şans oldu­ğu anlatılmaktadır:

“Hasb-ı hâl” (Sohbet, söyleşi)

“……………..Vaktiylebiz
Ne sıkıntılar çekmişiz Okumak,
öğrenmek için; Düşündüm de
güldüm demin.-Size ne mutlu
 çocuklar! Güzel kitaplarınız
var; Hocalarınız da iyi,
Öğretiyorlar her şeyi; Tahta,
rahle (sıra) hep mükemmel; Hiç
birisi yoktu evvel. Hasırlarda
sürünürdük, Evlere hep cahil
döndük….
Okuyunuz: Okuyanlar
Çok şey bilir, çok şey
yapar; Muradına onlar
erer, Cennete de onlar
girer,

Okumalı, oynamalı,
Hiç işsiz
oturmamalı”