Cumhuriyet Dönemi Edebiyatı Türk öykücülüğünün en ta­nınmış sanatçılarındandır. öykülerinde konu ve olay önemli yer tutmaz. “Çehov tarzı” denen durum-kesit öyküsünün temsil­cisidir. Kendine özgü şiirsel bir anlatımı vardır. İstanbul öykücüsü olarak tanınmıştır, öykülerin­de İstanbul’u denizi, kıyıları, balıkçıları, kenar ma­halleri ve doğasıyla işlemiştir. İstanbul’un değişik yerlerinde; kalabalıklar içinde, köprü altlarında, balıkçılar arasında; kısacası halkla birlikte yaşamış­tır. Kahramanlarının duygu, düşünce ve hayallerini verirken kendi bohem yaşamını, yalnızlığını anlat­mış, yaşama sevincini işlemiştir.
Öykülerinde çocukluk ve gençlik dönemi İzlenimlerini yaşatan Sait Faik‘in, yalın bir dili vardır.

1906-1954 yıllan arasında yaşamıştır. İlk ve orta öğreni­mini Adapazarı’nda ve İstanbul Erkek Lisesi’nde tamam­lamıştır. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ndeki eğitimi­ni yarıda bırakarak isviçre’ye ekonomi öğrenmeye gitmiştir. Bir süre Fransa’da da kaldıktan sonra Türkiye’ye geri dön­müştür. Azınlık okulunda öğretmenlik, zahire ticareti gibi işler­de bulunduktan sonra babasının geliri ile Burgaz Adası’ndaki köşklerinde yaşamıştır. (Bu köşk, şu anda Sait Faik Müzesi’dir.) Sait Fa­ik Abasıyanık‘n basılan ilk yazısı Uçurtmalar’dır. Ona ün ka­zandıran hikayelerini Varlık dergisinde yayınlamıştır. Sait Fa­ik Abasıyanık, çok başarılı bir İstanbul hikayecisidir. Sait Fa­ik Abasıyanık Hikayelerine kendi sıkıntı ve avarelikleri ile birleşen kadere küskün insanları ko­nu edinmiştir. Ada ve deniz, balıkçılar, kırlar, hayvanlar hikâ­yelerinde büyük yer tutar.

Semaver, Sarnıç, Şahmerdan, Lüzumsuz Adam, Son Kuşlar, Havada Bulut, Havuz Başı, Alemdağda Var Bir Yılan, Mahalle Kahvesi, Az Şekerli ( öykü )
Medar-ı Maişet Motoru, Kayıp Aranıyor(roman ) Şimdi Sevişme Vakti ( şiir)