(1250 -1320 )
13. yüzyılda Sakarya çevresinde yaşadığı sanı­lan Yunus’un hayatı ve kişiliğine İlişkin bilgiler kısıtlıdır. Yunus Emre‘ye ait bilgiler, şiirlerinden ve onunla ilgili olarak sonradan yazılan kitaplardan sağlanmıştır.  Şiirlerinden; medrese eğitimi gördüğü, Bektaşi tarikatına bağlı olduğu, şeyhinin de Taptuk Emre olduğu anlaşılıyor. Bağlandığı tarikatın düşüncelerini yaymak için, gurbete çıkan dervişler geleneğine uygun olarak Anadolu’yu yöre yöre dolaşmıştır. Önemli şiirlerini 14.yüzyılda yazdığından 14.yüzyıl sanatçısı olarak da kabul edilen Yunus Emre şiirlerinde hem heceyi hem de aruzu kullan­mıştır. Divan düzenleyecek,  mesnevi hazırlayacak düzeyde bu kültürün içinde olmakla birlikte halka dönük yüzünü hep korumuştur. Şiirlerinde tasavvufi Tanrı sevgisiyle birlikte hoş­görü, barış, kardeşlik, insan sevgisi gibi temaları yalın ve içtenlikti bir anlatımla dile getirmiştir.
Yunus’u değerli ve kalıcı kılan en önemli özel­liklerinden biri de dilidir. Zorunlu olarak kullandığı din ve tasavvuf terimleri dışında yabancı sözcüklere rastlanmaz şiirlerinde. Süsten uzak, lirik bir dili vardır. Divanında yer alan şiirlerini Halk edebiyatı gele­nekleriyle yazmış, bu şiirlerde hece ölçüsünü kul­lanmıştır. Divanı bize Yunus’u daha iyi tanıtan bir niteliktedir. Yunus Emrenin Divanın dışında aruz ölçüsüyle ve mesnevi bi­çiminde yazdığı Risalet-ün Nushiye ( öğütler kitabı ) adlı bir yapıtı vardır. Burada didaktik, mistik şiirleri yer alır. Unesco, 1991 yıhnı ‘Yunus Emre Sevgi Yılı ” olarak ilan etmiştir.