Servet-i Fünun şiirinin Tevfik Fikret‘ ten sonra ikinci önemli şairidir. Sanatının ilk dönemlerinde Tanzimatın ikinci dönem santçılarının etkisinde şiirler yazmış, tıp eğitimi
için gittiği Fransa’da sembolizm ve parnasizm akımlarını tanımıştır. Edebiyatımızda sembolizmin öncülerinden olan sanatçı “sanat İçin sanat” görüşüne bağlı kalmış, aruzu da başarıyla kullanmıştır. Cenap Şahabettin, şiirlerini yeni mecazlarla Arapça – Farsça söz­cüklerle kurmuş; müzikaliteye, sembolizm akımın gereği olarak önem vermiştir. Dilde sadeleşmeye karşı olan tutumunu yaşa­mının sonuna kadar sürmüştür. “Elhan-ı Şita” şiirinde karın yağışındaki müzikselliği vermek istemiş; kışın sessizlik ve mutluluğu­nu dile getirirken geniş doğa betimlemeleri de yap­mıştır. Düzyazı alanında da yapıtları vardır.

Cenap Şahabettin’in Eserleri:

Evrak-ı Eyyam, Nesr-i Harp, Nesr-i Sulh (makale); Tiryaki Sözleri ( özdeyişler); Hac Yolun­da, Avrupa Mektupları ( gezi); Körebe (tiyatro) Servet-i Fünun dönemi şiirleri sağlığında kitap halinde basılmamıştır. Tâmât’ta ilk şiirleri vardır.