1901’de Servet’i Fünun dergisi kapatıldıktan sonra, topluluk dağıdı ve böylece edebiyat dünyası­nı 1908’de II.Meşrutiyetin ilanına kadar sürecek bir boşluk kapladı. Servet-i Fünun bıraktığı boşluğu doldurmak amacıyla bir grup hareketi yaratmak isteyen genç sanatçılar 1909’da bir araya gelirler ve adını Fecr-i Ati ( Geleceğin Şafağı ) kodukları bir topluluk oluş­tururlar. Bu yaşıtlar topluluğunun beğenileri, dünya görüşleri, yetenekleri, amaçlan gerçekte birbirlerin­den farklıdır. 1909’da yayımladıkları bildiride, Servet-i Fünun şiirini eleştirdiler. Sanatı “şahsi ve muhterem (kişisel ve saygın ) bir uğraş” olarak gördüklerini belirttiler. Türk edebiyatını daha çok Batılılaşmayı amaçladı­lar. Büyük iddialarla, hedeflerle yola çıkan bu toplu­luk her alanda Servet-i Fünun’un basit bir kopyası olmaktan öte geçemedi. Türk edebiyatında da kalıcı bir etki bırakmaktan dağıldı.