Eş görevli sözcükleri, söz öbeklerini ya da cümleleri birbirine bağlayan sözcüklere “BAĞLAÇ” denir.
Ancak ,Yalnız ,İle, Ama, Fakat, Lakin, Ve,Veya,De,Ki, Hâlbuki, Mademki, Yeter ki, İse, Çünkü, Nitekim, Bile, Dahi, Ne… ne, Hem… hem, İster… ister, Ya… ya

DE: Eş görevli söz ve sözcük öbeklerini birbirine bağlar.
Not: Ayrı yazılan de daima bağlaçtır.

DE = DAHİ/BİLE = BAĞLAÇ
Toplantıya Ali de katıldı.
Ben de özledim ben de.

Not: Her zaman bu anlamlar sağlanabilir. Kimi zaman ilave, ek, fazlalık anlamı sağlayabilir.
Sorular hiç te zor değildi. (te/de)
Ahmet te aramıza katıldı. (te/de)

Kİ: Bağlaç olan ki daima ayrı yazılır.
Dedem ki mert bir adamdır.
Çalışmış ki tüm sorular biliyor.

İSE:
Not: Koşul anlamı sağlamazsa bağlaçtır.
Ben ders çalışıyordum annem ise yemek hazırlıyordu.
Arkadaşlar geziye gitti bizlerse evde kitap okuyoruz.
Not: İse koşul anlamı sağlar bağlaç değildir.
Eve gelir ise beni arasın.

NE… NE:
1. Olumsuzluk anlamı sağlar.
Beni ne annem ne de babam aradı.
2. İkisinin arasında anlamı sağlar.
Ali’nin boyu ne uzun ne uzun (orta boylu)

GÖREVLERİ
Eş görevli sözcükler birbirine bağlar.
İhtiyar ve yakışıklı bir adamdı.
Sıf.             Sıf.             İsim
O yıllarda ne annem ne de babam beni destekliyordu.
Özne              Özne             Yüklem
Evde de okulda da bulamadım.
D.T.         D.T.             Y.
Babam birden hem işini hem de parasını kaybetti.
Nsn.              Nsn.        Y.
Eve geldim ve ödevlerimi yaptım.
I. cümle               II. Cümle
İçimden şu zalim şüpheyi kaldır.
Ya öldür ya beni yanına aldır
I.               II.