Büyük Ünlü Uyumu: Türkçe sözcüklerde bulunan ünlü harflerin “kalınlık- incelik” uyumudur. Buna göre bir sözcüğün ünlüleri ya hep ince ünlü, ya da hep kalın ünlü olur.

♦ yo-ğurt (o-u kalın ünlüler) büyük ünlü uyumuna uyar.

♦ öğ-ren-ci (ö-e-i ince ünlüler) büyük ünlü uyumuna uyar.

♦ ki-tap (i- İnce, a- kalın) büyük ünlü uyumuna uymaz.

Büyük ünlü uyumu Türkçe’nin temel kuralıdır. Bu yüzden genellikle her Türkçe sözcükte bu kural bulunur. Türkçe sözcüklerin büyük ünlü uyumuna aykırılık göstermesini üç başlık altında toplayabiliriz:

a. Türkçe olmalarına rağmen zaman içinde değişen bazı sözcükler kurala uymaz:

♦ Anne (ana), kardeş (karındaş-kardaş)

♦ şişman (şişmen), hani (kanı), hangi (kangı), elma (alma)

b. Birden fazla sözcüğün birleşmesinden oluşmuş sözcükler (birleşik sözcükler) bu kurala uymayabilir:

* Yapabilmek, güneydoğu, uyurgezer, hanımeli…

c. Dilimizdeki ekler, sözcüğün ünlü harflerine göre değişerek sözcüğe eklenir. Sözcük büyük ünlü uyumu kuralına uymuyorsa, ek son heceye göre değişerek kullanılır:

Çiçek-ler ağaç-lar kitap-lar kalem-ler

Yabancı sözcüklerin bazıları son hecelerin-deki ünlü harf kalın olsa da, eki ince sesli olarak alır: saat-ler, hal-ler, sıhhat-im….

Bazı eklerimiz sözcüğün ünlü harflerine göre değişmez, her zaman aynı şekilde kullanılır. Bu ekleri alan sözcükler büyük ünlü kuralına uymaz:

ağlıyor-gülüyor ağlarken-gülerken gecekj- akşamki geceleyin- sabahleyin

sarımtırak- ekşimtırak (Yerini “-msi” ekine bırakmak üzeredir.)

vatandaş.- meslektaş. (Bu ek de günümüzde kurala göre değişmektedir.) teyzemgil- halamgil (Yerini “-ler” ekine bırakmak üzeredir)

Yukarıdaki durumların dışında kalan ve büyük ünlü uyumuna uymayan sözcükler yabancı dilden alınmış olanlardır: kalem, insan, otel, televizyon, sinema….