Azade:Divan şiirinde aruzla yazılmış bir dizenin tek ba­şına bir nazım biçimi olarak kullanılmasına denir. Başka dizeden bağımsızdır.
Hamse: Beş mesneviden oluşan eserle topluluğudur.
Lugaz: Divan edebiyatında şiir biçiminde ( manzum ) yazılan bilmeceye denir.
Nazire: Bir Divan şairinin, başka bir şairin şiirine ben­zeterek, aynı uyak, nazım biçimi ve ölçüyle yazdığı şiire denir.
Surname: Konusu sünnet, düğün v.b sevinçii olaylar olan esere denir.
Şehrengiz: Bir kentin güzelliklerini anlatan şiire denir.
Tezkire:Bugünkü anlamıyla yaşamöyküsü( biyografi) sa­yılabilecek esere denir. Tezkirelerde Divan şairleri­nin yaşamları anlatılır.
Siyer: Hazret-i Muhammet’in yaşamını anlatan eserle­rin genel adına denir.
Velayetname: Evliyaların yaşamiarını anlatan eserlere denir.
Gazavatname: Savaşlardaki kahramanlıkları anlatan şiire denir.
Tagazzül: Kaside veya mesnevi içindeki gazale denir.
Mahlas: Şairlerin, şiirlerinde kullandığı takma ada denir.
Zihaf: Aruz ölçüsünde uzun olması gereken bir hece­nin ölçüye uydurmak amacıyla kısa okunmasına denir.
İmale: Aruzla yazılmış şiirde kısa heceyi, uzun hece durumuna getirmeye denir.
Caize: Divan şairlerine yaptıkları Övgüler karşısında pa­raya denir.
Sakiname: Divan edebiyatında İçki sunanı ve şarabı övmek için yazılan esere denir.