Yahya Kemal’in ölümünden sonra, 1961’de yayımlan­mıştır. Eser, Yahya Kemal Beyatlı‘nın istediği tarzda tertip edilerek basılmıştır. Yahya Kemal, şiirde mükemmelliğe inandığı için şiirleri üze­rinde yıllarca uğraşmış; onları âdeta kuyumcu titizliğiyle işle­miş, bu yüzden bu eserini hayattayken yayımlamamıştır.

Yahya Kemal Şiirlerinden Seçmeler.

BİR BAŞKA TEPEDEN
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.

Nice revnaklı şehirler görülür dünyada,
Lakin efsunlu güzellikleri sensin yaratan.
Yaşamıştır derim, en hoş ve uzun rü’yada
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan.

SÜLEYMANİYE’DE BAYRAM SABAHI

Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede,
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye’de.
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeye yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanat, yerde ayak sesleridir.
Bir geliş var!…Ne mübarek, ne garip bir alem bu!
Hava boydan boya binlerce hayaletle dolu…
Her ufuktan bu geliş eski seferdendir;
O seferlerle açılmış nice yerdendir.
Bu sükunette karıştıkça karanlıkla ışık,
Yürüyor, durmadan, insan ve hayalet karışık;
Kimi gökten, kimi yerden üşüşüp her kapıya,
Giriyor, birbiri ardınca, ilahî yapıya.
Tann’nın mabedi her bir tarafından doluyor,
Bu saatlerde Süleymaniye tarih oluyor.

GECE

Kandilli yüzerken uykularda
Mehtabı sürükledik sularda.

Bir yoldu parıldayan, gümüşten
Gittik…bahs açmadık dönüşten.

Hülya tepeler, hayal ağaçlar…
Durgun suda dinlenen yamaçlar…

Mevsim sonu öyle bir zaman ki
Gaip bir musikiydi sanki.

Gitmiş kaybolmuşuz uzakta,
Rü’ya sona ermeden şafakta…

SESSİZ GEMİ

Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranh hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler,
Birçok giden her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden.