Koşma sözcüğü koşmak mastarının türevidir. İlave etmek, yapıştırmak anlamında kullanılır. Edebiyatımızda on bir hecelik dörtlüklerden oluşan ve özel bir uyak ölçüsü olan bir türdür. Türk halk şiirinin en yaygın türüdür. Hece ölçüsünün 6+5=11 ya da 4+4+3=ll’li kalıbı kullanılır. Ko­nuları bakımından koşmanın kişi ve doğa güzelliğini övenine “güzelleme”, yiğitlik konusunu işleyenine “koçaklama”, bir kişi ya da toplumun kötü yönlerini eleştirenlere “taşlama”, yasla ilgili olanlarına “ağıt” adı verilmektedir. Koşmanın ken­disine has ezgisi vardır. Koşmalarda dörtlük sayısı genellikle 3’ten az 12’den fazla olmaz. Klasik koşmanın kafiye şeması xaxa, bbba,ccca şeklindedir.