Menekşe Kalfa’nın Müdafaası (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

Arap Menekşe Kadın, on dört yıl önce evimizde aşçı idi. Bir gün hışımla büromdan içeri girerek, İkdam Gazetesi sohbet yaza­rının son makalesinde yazmış olduğu: “Söyleyin bana bakayım, şu Menekşe Kalfa’nın medeniyetle bağıntısı nedir? Dünyanın ilerlemesine patlıcan kızartmaktan başka kaç paralık hizmet etmiştir?” yazıyı okuyunca, soluğu bizim evde almıştı. “Al bakalım şunu oku…Bu ne kapazelik ayol? Bu gazeteciler benden ne isteyo? Şimdi bunun cevabım yazacaksın, yoksa sana emeklerim helâlühoş olmasın..” diyerek hüngür hüngür ağlamaya başladı.
Komşulardan meseleyi anlamaya gelen yaşlı bir hanım, olayı dinleyince: “Sen bu işi bedava mı yaptıracaksın? Hayatta olmaz..” dedi. Menekşe buna karşılık “Fakirim ama gönlüm zengindir. Ne isterseniz evimi satar veririm.” demesin mi?
Yaşlı kadın gayet ciddi: “Evini satmaya gerek yok, bize turfanda patlıcan dolması pişirir misin?” diye sordu.
Devir savaş ve kıtlık devri. Patlıcanın bey olduğu zamanlar. Menekşe Kadın “Başım üstüne.” demez mi!”

Menekşe’ye pek kıymamak İçin avukatlık ücretini yirmi pat­lıcan dolmasına kesiştik.
Ben de aşağıdaki müdafaayı yazdım:
“Biz zencilerin kabıliyetindekı çalışma, bulunduğumuz memleketin medeniyehyle orantılı olarak gelişiyor. Amerika’da meşhur artist Çikola­ta, Fransa’da avukat Prens Unanıla… gibi. Türkiye’ye gelince acaba bulunmadığımız bir alan var mıdır? Saray entrikalarına bulaşmamış kaç hadım ağası vardır?.. Çocuklarınızın dadısı kimdir?.. Arap aşçılar hırsız olur, derler. Ama söyleyiniz, kim değil? Rızkına razı olan kimse var mı? Esnaf müşteriden çalar, müşteri, kazancını arttıracak helal haram yolları bulur. Her insan akılca kendisinden bir gömlek aşağısını görünce kandı­rır, birbirini soyar, bu böyle gider… Bunun adına yeni felsefede hayat mücadelesi derler…”