Namık Kemal
“Vatan Şairi”olarak anılır. Sanat yaşamına Divan edebiyatı tarzında yazdığı şiirlerle başlayan sanatçı; Şinasi‘yle tanıştıktan, Avrupa kültür ve uygarlığını tanıdıktan sonra yeni edebiyat ve kültür için savaşım vermiştir. Sanatçı yanından çok, “Siyasal eylem adamı” kimliğiyle dikkati çeker. Namık Kemal, edebiyatın her alanında; şiir, roman, tiyatro, eleştiri, mektup…eserler vermiş; sanatını, düşüncelerin halka yaymada bir araç olarak kullanmıştır. Divan edebiyatına karşı olmakla birlikte, biçim ve dilce eskiye bağlı kalmış, kaside ve gazellerinde gür sesiyle “vatan, millet hürriyet” konularını işlemiştir.
Tiyatroları daha sade olan Namık Kemal, konuşma dilinden yanadır. Tiyatroyu “yararlı bir eğlence” olarak görmüştür. Aruzu kullanmış ancak, heceyi de denemiştir. “Vatan Yahut Silistre” adlı oyunu seyirciyi çok etkilemesi üzerine. Kıbrıs’ a sürüldü, Magosa zindanlarında 38 ay kaldı. Namık Kemal, Ziya Paşa‘ya karşı “Tahrib-i Harabat” ve “Takip” adlı eleştirileri yazdı. Romanlarında romantizmin “sanatkârane” üslubunu kullandı.
Zavallı Çocuk, Vatan Yahut Silistre (Sahnelenen ilk tiyatro eseri), Akif Bey, Gülnihal Karabela, Celalettin Harzemşah (tiyatro); İntibah, (ilk edebi roman) Cezmi (ilk tarihi roman ), Tahrib-i Harabat, takip (ilk eleştiri eleştiri kitapları); Tasvir-i Efkar, Hürriyet, ibret ( gazete ); Osmanlı tarihiyle ilgili çalışmalar yapılmıştır.
Yorumlar