VİRGÜL (,)

1. Eş görevli sözcükleri, söz öbeklerini ayırmada kullanılır:

♦ Uğraş, didin, düşün. (Yüklemleri ayırmış.)

♦ Masanın üzerinde kitaplar, defterler vardı. (Özneleri ayırmış.)

♦ Paltosunu, çantasını alıp çıktı. (Nesneleri ayırmış.)

2. Sıralı cümleleri ayırmada kullanılır

♦ Okulunu bitirdi, askerliğini yaptı.

♦ Eve geldi, uyudu.

3. Uzun cümlelerde özneden sonra kullanılır:

♦ Babam, birkaç gün sonra iş gezisine çıkacak.

♦ Ahmet, kim bilir kaç kişinin canına kıydı.

4. Anlam karışıklığını önlemek için zamir ve adlaşmış sıfatlardan sonra konur:

♦ Yaşlı, doktoru dikkatle dinliyordu.

♦ O, köşedeki saatçide seni bekliyor.

5. Ara sözleri ayırmak için kullanılır:

♦ Elindeki kitabı, sanırım bir macera romanıydı, bir türlü bırakamıyordu.

♦ En sevdiğim kadını, eşimi, çok ihmal ettim.

6, Kabul, red, teşvik bildiren sözcüklerden sonra kullanılır:

♦ Hayır, öyle yapmamalısın.

♦ Peki, oraya bir gün gideriz.

♦ Haydi, gidiyoruz artık.

7. Seslenmelerin sonuna konur:

♦ Sevgili Dostlar,

♦ Çocuklar, beni dinler misiniz?

8. Tırnak içine alınmamış alıntı cümlelerinin başına ve sonuna tırnak İşareti yerine kullanılır:

♦ Bir düşünür, söz tohumdur, diyor.

♦ Mustafa Kemal, sanat hayattır, de.